Αδελφέ/αδελφή, εσύ, που πάντα ήσουν υπομονετικός και περήφανος για μένα, εσύ, που με έχεις δει να κλαίω με λυγμούς και ήρθες και με αγκάλιασες στοργικά, εσύ, που όταν έκλαιγα κάτω από τις κουβέρτες, τρύπωνες και μου έλεγες ‘μη κλαις’, εσύ, που με κρατούσες να μην πέσω, όταν μάθαινα να περπατώ, εσύ, που με προστάτευες σαν […]
from Εναλλακτική Δράση https://ift.tt/2oNzcWx
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου