Αμέτρητες φορές αναρωτήθηκα πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος σαν μεγαλώνουμε. Πόσο αλήθεια μακρινά μοιάζουν τα χρόνια που τρέχαμε παιδιά σε γειτονιές κι αλάνες με γρατζουνιές στα γόνατά μας. Πόσο γλυκιά μοιάζει η κατσάδα της μάνας μας σαν έπεφτε το σούρουπο κι ακόμα δεν είχαμε φανεί σπίτι. Χρόνια γεμάτα λησμονιά και αθωότητα. Φαινόταν τόσο παράξενα όμορφο […]
from Εναλλακτική Δράση https://ift.tt/2ObbzFu
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου