Όλοι μαζί και τόσο μόνοι Σα να μην ένιωσες το χάος μου Περπατάς πάνω του αφήνοντας πληγές Και ύστερα τις σβήνεις με ένα χαμόγελο Περπατάς πάνω στο χάος μου «Επιδέξια» και με «αγάπη» Πώς αγαπάς ό,τι δε γνώρισες; Μόνο ένα σου όνειρο αγαπάς σε μένα προέκτασή σου Διαβάζεις μόνο αυτό που προσμένεις στα μάτια μου […]
from Εναλλακτική Δράση http://ift.tt/2wd4fjh
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου